deel 6, Frankrijk / Zwitserland

Gisteren hebben we besloten toch nog maar een nachtje in Metz te blijven, wel op een camping, er is veel moois te zien hier. We slenteren door de stad, terwijl we kou lijden, want het is vakantie dus wij lopen in de korte broek natuurlijk, maar t weer is er niet naar, de zon heeft net als ons een rustdag. Bij de kathedraal kunnen we onze 2e stempel krijgen, ook leuk! We zoeken een paar uur naar een brug die ronald ergens heeft gezien, maar weet niet meer waar, we nemen 2 terasjes mee en nemen veel foto’s.

Na een stervenskoude nacht pakken we de bus naar Moulin les Metz voor de GR5, en krijgen een lift weer terug voor wat te eten, want dat is er blijkbaar niet meer daar, met dank aan de GR5 weer. Terwijl we zitten te ontbijten komen er weer van die dikke zwarte wolken aan en wij zien de bui al hangen, we gaan weer zeiknat regenen, nou niet dus!! We doen wat we eigenlijk opgeven vinden en pakken de bus en trein naar Basel, daar is het mooi weer, dus daar gaan we verder. Dit tussenstuk pakken we een andere keer wel op, geen regen meer voor ons!!! elke dag nat regenen blijft niet leuk. In Basel kopen we de nodige boekjes en kaarten om naar Lausanne te komen om de Via Francigena op te pikken, we gaan de Jurahohewegge lopen, door de Jura heen dus. Terwijl we wat drinken zoeken we alles uit. Het is hier trouwens wel stervensduur, welkom in Zwitserland!

We gaan met de tram naar Easch, daar begint de Juraweg volgens ons, tenminste die we denken te gaan lopen. Daar tijdens het ontbijt horen we van de eigenaar van het tentje, die m al 3 keer gelopen heeft, dat de andere route de mooiste is. Die begint ergens anders, en dan moet je nog een stuk zien over te steken. Hij geeft ons allemaal tips en wij slaan boodschappen in. We starten vanuit Passwang, op weg naar Hohewinde. Ook hier gaat natuurlijk alles omhoog, omlaag en weer omhoog, maar het uitzicht is inderdaad zo mooi, dat je dat weer vergeet. Heel anders al je alleen maar in het bos loopt en dus niets anders dan bomen ziet. Onderweg vooral weilanden, bergen, bossen en koeien, heel veel koeien. Als we op Hohewinde aankomen staan er net 3 paragliders op het punt van springen, maar ze wachten even en praten wat met ons, over wat wij doen en wat zij doen, je kan gewoon 6 uur in de lucht blijven als je goed bent!! Zij vertellen ons ook dat je vanaf hier de Vogezen voor je, de alpen achter je, de jura links, het zwarte woud schuin rechts, Basel daarvoor en de Bodensee helemaal rechts kan zien liggen. Mooi plekje dus. 😉 Dit wordt ons eerste wildkampeerplekje!!Tijdens een bamisoepje genieten we van het uitzicht,  het vuurtje, de ondergaande zon en maak ik natuurlijk weer belachelijk veel foto’s. Vlak voor we willen gaan slapen komt de boer van wie de koeien zijn die hier steeds rondlopen nog even langs met zijn dochter om een praatje te maken, kampeerders komen wel vaker voor, hebben ze geen last van.

Na een koude nacht, moeten we zelf de weg zoeken naar een andere route, bij Weissenstein. We hebben GJ zijn GPS apparaat, dus dat helpt wel. Zelf zoeken blijken we wel te kunnen, misschien omdat je dan geen route kan kwijt raken! 😉 We steken dwars door een bos en een weiland de berg af, gaan vervolgens weer omhoog en komen daar op een pad. Na een lunch in een berghut gaan we eerst weer olaag om weer omhoog te gaan door de weilanden en verder te lopen over de rug van de berg. Vervolgens is het alleen nog maar omlaag, wat zorgwekkend is, want weissenstein ligt op 1270 m hoogte. Wat ook zorgwekkend is is dat ons apparaat bij elke km die we lopen er 1,5 bij op gooit, we schieten dus niet erg op zo. Vanmorgen hoefden maar 11 km naar Weissenstein, we hebben er 15 opzitten als we bij Welschenrohr zijn en moeten dan nog 3 uur lopen volgens de bordjes. Dat schiet dus niet op!! We pakken weer een bus naar een andere plaats vanwaar je met een krot busje naar weissenstein kan. Maar helaas, dat blijkt een grap. *”//*! Nu zitten we vast in een gat. Al lopend zoeken we naar een slaapplaats, maar hoe het mogelijk is weet niemand, want wie wil ons nou niet hebben, zulke leuke mensen?? Hier niemand dus, alles gasthofen zitten vol!! Uiteindelijk, na weer 2,5 uur lopen, dus tot 9 uur, vinden we in Solothurn een hostel. Wel een mooi plaatsje weer trouwens, aan de Aare.